English - Turkish
Definition of one who causes trouble; especially, one who causes trouble deliberately in English Turkish dictionary
- troublemaker
- başbelası
- troublemaker
- sorun yaratan
Ve o her zaman bir sorun yaratandı.
-And she is always a troublemaker.
- troublemaker
- baş bela
Ve o her zaman bir baş belasıydı.
-And she is always a troublemaker.
Sen biraz baş belasısın, değil mi?
-You're something of a troublemaker, aren't you?
- troublemaker
- {i} ortalık karıştırıcı, fitneci, mesele çıkaran kimse
- troublemaker
- {i} fitneci
Tom bir fitneci, değil mi?
-Tom is a troublemaker, isn't he?
- troublemaker
- mesele çıkaran kimse
- troublemaker
- {i} sorun çıkaran kimse
- troublemaker
- {i} baş belâsı
Ve o her zaman bir baş belasıydı.
-And she is always a troublemaker.
Sen bir baş belasısın.
-You are a troublemaker.
Related Terms
English - English
Definition of one who causes trouble; especially, one who causes trouble deliberately in English English dictionary
- troublemaker
one who causes trouble; especially, one who causes trouble deliberately
Hyphenation
one who causes trouble; especially, one who causes trou·ble de·li·ber·ate·lyPronunciation
Resimler
Favorites