Definition of one who begets, or brings forth, offspring; a father or a mother in English Turkish dictionary
- parent
- (isim) ebeveyn
- parent
- {i} çoğ. ana baba, ebeveyn: My parents and your parents are old friends. Bizim ana babalarımız eski dost. the
- parent
- temel
- parent
- veli
Veliler okul törenine davet edilecek.
-The parents will be invited to the school celebration.
Tom veli görüşmesine gitti.
-Tom went to the parent-teacher meeting.
- parent
- (Ticaret) ana ortaklık
- parent
- (Ticaret) ana şirket
- parent
- baş
Ebeveynlerinden başka hiç kimse onu çok iyi tanımıyor.
-Apart from his parents, no one knows him very well.
Ebeveynleri onun sınavdaki başarısından memnunlardı.
-His parents were glad at his success in the examination.
- parent
- ana ya da baba
- parent
- ana baba
Tom hastalıklı bir çocuktu ve ana babası tarafından şımartılmıştı.
-Tom was a sickly child and was mollycoddled by his parents.
Ana babasından miras kalan bir apartmana henüz taşındı.
-He just moved into an apartment he inherited from his parents.
- parent
- (Tıp) paran
Bu ifadeyi parantezler içine koymalısın.
-You should put this phrase in parentheses.
Bu ifadenin etrafına parantezler koymalısın.
-You should put parentheses around this phrase.
- parent
- ebeveyn
Ebeveynler çocuklarına yalan söylemenin yanlış bir şey olduğunu öğretirler.
-Parents teach their children that it's wrong to lie.
Yurtdışında okuma kararım ebeveynlerimi şaşırttı.
-My decision to study abroad surprised my parents.
- parent
- valideyn
- parent
- ç.ana baba
- parent
- ana
Bazı ana babalar çocukları hakkında gereksiz yere endişelenirler.
-Some parents worry unnecessarily about their children.
Tom, ana-babasına saygı duyar.
-Tom respects his parents.
- parent
- (Tıp) Anne veya baba
- parent
- kaynak
- parent
- {i} anne/baba
Related Terms
Definition of one who begets, or brings forth, offspring; a father or a mother in English English dictionary
- parent