mübeşşi̇r

listen to the pronunciation of mübeşşi̇r
Turkish - English

Definition of mübeşşi̇r in Turkish English dictionary

mübeşşir
bringing good news
mübeşşir
forerunner
Turkish - Turkish
(Hukuk) Öncü, müjdeci, muştucu
(Osmanlı Dönemi) İyi haber verip sevindiren. Hayırlı haber veren. Müjdeleyen
mübeşşir
Muştu veren, müjde getiren (kimse)
mübeşşi̇r
Favorites