mübeşşi̇r

Turkish - English

Definition of mübeşşi̇r in Turkish English dictionary

Related Terms

mübeşşir

bringing good news

mübeşşir

forerunner

Turkish - Turkish

Definition of mübeşşi̇r in Turkish Turkish dictionary

(Hukuk) Öncü, müjdeci, muştucu

(Osmanlı Dönemi) İyi haber verip sevindiren. Hayırlı haber veren. Müjdeleyen

Related Terms

mübeşşir

Muştu veren, müjde getiren (kimse)

Hyphenation

mü·beş·şi̇r