Turkish - Turkish
Definition of kai̇d in Turkish Turkish dictionary
- (Hukuk) Yedeğine alan, yedekte çeken, komutan, süren, sevk ve idare eden
- (Osmanlı Dönemi) (Kuud. dan) Oturan, oturucu, oturmu
- KAÎD
- (Osmanlı Dönemi) (C.: Kavayid) Çekirge
- KAÎD
- (Osmanlı Dönemi) Ulu, yüce kişi
- kaid
- Bitki yapraklarının dallarla birleştiği yer
- kaid
- Kervanın başında giden deve
- kaid
- Oturan
Related Terms
English - English
Definition of kai̇d in English English dictionary
- kaid
- A local governor or leader, especially in North Africa or Moorish Spain; an alcaide