Turkish - Turkish
Definition of kafîl in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) Parça parça olmuş ot
- (Osmanlı Dönemi) Kamçı. Bir otun adı
- (Osmanlı Dönemi) Kuru ağaç
- KAFİL
- (Hukuk) Kefil olan, üstüne alan
- KÂFİL
- (Osmanlı Dönemi) Birinin yerine ödemeyi kabul eden. Kefil olan