Turkish - English
Definition of kabullenme in Turkish English dictionary
- espousal
- appropriation of another's property as one's own
- acquiescence
- adoption
- {i} espousing
- resignation
- kabullenmek
- accept
- kabullenmek
- acknowledge
- kabullen
- espouse
- kabullenmek
- take up with
- kabullenmek
- {f} stand for
- kabullenmek
- {f} confess
- kabullenmek
- come to terms with
- kabullenmek
- resign oneself to
- kabullenmek
- acquiesce
- kabullenmek
- take it kindly
- kabullenmek
- (Dilbilim) give way to
- kabullenmek
- concede
- kabullen
- {f} espousing
- kabullenmek
- live with
- kabullenmek
- take
In the end, Tom had to bite the bullet and take responsibility for his actions.
-Sonunda Tom kabullenmek zorunda kaldı ve yaptığı eylemlerin sorumluluğunu almak zorunda kaldı.
- kabullenmek
- lump
- kabullenmek
- sign on the dotted line
- kabullenmek
- hand it to sb
- kabullen
- acquiesce
- borcu kabullenme
- (Kanun) acknowledgement of debt
- borcu tanıma ya da kabullenme
- (Ticaret) acknowledgemen
- kabullenmek
- seize
- kabullenmek
- own
- kabullenmek
- settle for
- kabullenmek
- to appropriate (something) for oneself
- kabullenmek
- to accept; to acquiesce; to acknowledge
- kabullenmek
- to accept unwillingly, comply with unwillingly
- kabullenmek
- give in
- kabullenmek
- espouse
- suçu kabullenme
- plea of guilty
- üstü kapalı kabullenme
- (Hukuk) tacit acquiescence
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of kabullenme in Turkish Turkish dictionary
- Kabullenmek işi
- kabullenmek
- Kabul etmek
- kabullenmek
- Hakkı yokken veya istemeyerek kendine mal etmek
- kabullenmek
- Kabul etmek: "Çakır, yenilişi kabullenmiş görünüyordu."- T. Buğra
Related Terms
kabullenme
Hyphenation
ka·bul·len·mePronunciation
Resimler
History
Favorites