Turkish - English
Definition of imtiyazlı in Turkish English dictionary
- {s} privileged
- granted
- autonomous
- licensed
- privileged ayrıcalıklı
- preferential
- (someone) who is the holder of a privilege or concession; (company) which holds a concession
- (activity) that can be carried out only by someone who is its concessionary
- prerogative
- concessional
- imtiyaz
- prerogative
- imtiyaz
- {i} concession
- imtiyaz
- {i} privilege
Imperialism is an ideology and practice of powerful groups trying to secure or expand their privileges via dominating other groups.
-Emperyalizm, güçlü zümrelerin başka topluluklara hükmederek imtiyazlarını koruyup genişletmeye çalıştığı ideoloji ve pratiktir.
A right without a duty is a privilege.
-Ödevsiz hak, imtiyazdır.
- imtiyazlı ortaklık
- Privileged partnership
- imtiyazlı hisse senedi
- preference
- imtiyaz
- tenure
- imtiyaz
- {i} grant
- imtiyaz
- distinction
- imtiyaz
- franchise
- imtiyaz
- faculty
- imtiyaz
- (Hukuk) privilege, concession, franchise
- imtiyaz
- privilege, prerogative
- imtiyaz
- (an) exclusive right, concession, franchise
- imtiyaz
- privilege, distinction " ayrıcalık; concession, franchise
- imtiyaz
- royalty
- imtiyaz
- autonomy
- imtiyaz
- being different, being marked, being distinguished (owing to one's superiority)
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of imtiyazlı in Turkish Turkish dictionary
- Ayrıcalığı olan, ayrıcalık tanınan, ayrıcalıklı
- Ayrıcalığı olan, ayrıcalık tanınan, ayrıcalıklı: "Türklerin arasında eskiden de, şimdi de imtiyazlı bir sınıf yoktur."- Ö. Seyfettin
- imtiyaz
- Gedik
- imtiyaz
- Başkalarına tanınmayan özel, kişisel hak veya şart, ayrıcalık
- imtiyaz
- (Osmanlı Dönemi) ayrıcalık, benzerlerinden ayrı olmak, diğerlerinden farklı olmak
- imtiyaz
- Fabrika kurmak, maden işletmek vb. için bir kişi veya kuruluşa devlet tarafından verilen özel izin
- imtiyaz
- Başkalarına tanınmayan özel, kişisel hak veya şart, ayrıcalık: "Hiçbir kişiye, aileye imtiyaz tanınamaz."- Anayasa
- İMTİYAZ
- (Hukuk) Ayrıcalık
- İMTİYAZ
- (Osmanlı Dönemi) Masraflı veya mes'uliyetli bir işin başkaları yapmamak üzere bir şahıs veya şirket yahut da bir hey'ete tahsis edilmesi
- İMTİYAZ
- (Osmanlı Dönemi) Diğerlerinden ayrılmak. Farklı olmak, benzerlerinden ayrılmak
- İMTİYAZ
- (Osmanlı Dönemi) Resmi veya hususi izin
Related Terms
imtiyazlı
Hyphenation
im·ti·yaz·lıPronunciation
Resimler
History
Favorites