Turkish - Turkish
Definition of i̇hvan in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) Aynı mezheb veya tarikata mensub olanlar
- (Osmanlı Dönemi) Sâdık arkadaşlar
- (Osmanlı Dönemi) ( kelimesinin cem'i) Kardeşler. Eş, dost
- (Hukuk) Sadık; samimi; candan dostlar; tarikat arkadaşları
- ihvan
- (Osmanlı Dönemi) kardeşler
- ihvan
- Dost, yakın arkadaş
- ihvan
- Aynı tarikata mensup insanlar
- ihvan
- Yakın dostlar, arkadaşlar
- ihvan
- Aynı okul veya tarikattan olan kimseler
Related Terms
i̇hvan
Hyphenation
i̇h·vanResimler
Favorites