Turkish - Turkish
Definition of i̇hti̇ra' in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) Evvelce keşfolunmamış, bilinmeyen bir şeyi keşfetmek. İcad etmek
- (Osmanlı Dönemi) Edb: Hiç kimse tarafından kullanılmamış tabirler ve mazmunlar kullanma. Bak: Delil-i ihtira', İbda
- İHTİRA
- (Hukuk) Teknik buluş
- ihtira
- Yeni bir şey bulma, türetme
- ihtira beratı
- İhtira, Arapça kökenli yeni bir şey bulma, türetme manalarına gelen bir sözcüktür. Hukiki anlamda ise, bilinen araç ve yaratıcı güçle yeni bir şey bulana, bulduğu şeyden bir süre yalnız kendisinin yararlanması için devletçe verilen belgedir
- IHTİRA'
- (Osmanlı Dönemi) Vücud vermek, icad
- ihtira
- Daha önce hiçbir şairin kullanmadığı sözcük, deyim ve üslupları tanımlar
- ihtira beratı
- Bilinen araç, gereçlerle ve yaratıcı güçle yeni bir şey bulana, bulduğu şeyden bir süre yalnız kendisinin yararlanması için devletçe verilen belge
Related Terms
Turkish - English
Definition of i̇hti̇ra' in Turkish English dictionary
- ihtira beratı
- patent
- ihtira
- phil. heuristic, heuretic
- ihtira beratı
- patent, patent right