Turkish - Turkish
Definition of i̇cab in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) Lâzım. Gerekli. Lüzum. Sebeb olmak
- (Osmanlı Dönemi) Ist: Akitlerde ilk söylenen söz. Bir mal sahibinin müşteriye karşı, "Bu malımı sana şu kadar paraya sattım" demesidir. Müşterinin de kabul etmesine dair olan sözüne "kabul" denir. Şer'i ıstılahta buna "icâb ve kabul" denir
- (Osmanlı Dönemi) KAZA
- HASBEL İCAB
- (Osmanlı Dönemi) (Hasb-el icâb) Durum icabı olarak, hâl ve durum iktiza ettiği için, durum dolayısıyla