hassa

listen to the pronunciation of hassa
Turkish - Turkish
(Osmanlı Dönemi) Adet ve alâmet. Ekâbir, kavmin ileri geleni
(Osmanlı Dönemi) (C.: Havass) İnsanın kendisine tahsis ettiği şey. Bir şeyde bulunup başkasında bulunmayan şey. Bir şeye mahsus kuvvet. Te'sir. Menfaat
(Hukuk) Özellik; Osmanlı sarayına ve padişaha ait şeyler
Özgülük, özellik, hasiyet
(Osmanlı Dönemi) bir şeye mahsus özellik, tesir, his, duygu
HASSA'
(Osmanlı Dönemi) Hayırsız kadın
hassa askeri
Hükümdarı korumakla görevli askerî sınıf
hassa
Favorites