Definition of hakaretçi in Turkish English dictionary
- contumelious
- Rudely contemptuous; showing contumely; insolent or disdainful
The pad would not stay on Modestine’s back for half a moment. I returned it to its maker, with whom I had so contumelious a passage that the street outside was crowded from wall to wall with gossips looking on and listening.
- {a} reproachful, abusive, rude
- arrogantly insolent
- Exhibiting contumely; rudely contemptuous; insolent; disdainful
- {s} contrary, perverse
- Of or pertaining to rudely contemptuous; insolent; disdainful
- Shameful; disgraceful
- hakaret
- defamation
- hakaret
- {i} invective
- hakaret
- insult
He suffered an insult.
-O, bir hakarete katlandı.
He insulted me without reason.
-Nedeni olmadan bana hakaret etti.
- hakaret
- outrage
The word outage is an outrage.
-Kesinti sözü bir hakarettir.
Your outrage is completely justified.
-Sizin hakaretiniz tamamen gerekçeli.
- hakaret
- epithet
- hakaret
- slam
- hakaret
- (Politika, Siyaset) slander
Slanderous, defamatory, obscene, indecent, lewd, pornographic, violent, abusive, insulting, threatening and harassing comments are not tolerated.
-İftira niteliğinde, küçük düşürücü, müstehcen, uygunsuz, iffetsiz, pornografik, şiddet, suistimal, hakaret, tehdit ve taciz yorumlarına katlanılmaz.
I demand that you remove your slanderous and defamatory comments at once or my lawyers will be in touch.
-İftira ve hakaret içeren yorumlarını çıkarmanı istiyorum yoksa avukatım seninle temas kuracak.
- hakaret
- injuria
- hakaret
- scoff
- hakaret
- fling
- hakaret
- offence
- hakaret
- label
- hakaret
- (Politika, Siyaset) libel
- hakaret
- insolence
- hakaret
- insulting to
- hakaret
- ınsult
He insulted me without reason.
-Nedeni olmadan bana hakaret etti.
She could not put up with the insults any more.
-O, hakaretlere daha fazla katlanmadı.
- hakaret
- contumely
- hakaret
- cuss word
- hakaret
- slap
- hakaret
- insult, affront, indignity, offence, offense
- hakaret
- affront
- hakaret
- opprobrium
- hakaret
- slight
- hakaret
- indignity
- hakaret
- slur
- hakaret
- revilement
- hakaret
- snub
- hakaret
- contempt
- hakaret
- hotfoot
- hakaret
- slap in the face
Related Terms
Definition of hakaretçi in Turkish Turkish dictionary
- HAKARET
- (Osmanlı Dönemi) Küçüklük. İtibarsızlık. Hor ve hakir görmek. Küçümseme. Küçük görme. Tâzimsizlik
- Hakaret
- taşlama
- Hakaret
- (Osmanlı Dönemi) MEHANE
- Hakaret
- kakanç
- hakaret
- Onur kırma, onura dokunma, küçültücü söz veya davranış
- hakâret
- (Osmanlı Dönemi) küçüklük, horluk