Definition of fiancee in English Turkish dictionary
- {i} nişanlı (kız)
- nişanlı kız
- nişanlı
Ona senin bana borçlu olduğundan çok daha fazlasını ben sana borçluyum dedim. Sana nişanlımın hayatını borçluyum, Mary.
-I owe you much more than you owe me, I said to him. I owe you the life of my fiancee, Mary.
Nişanlım bana önceden bildirmeden geldi ve ben mahcup hissettim.
-My fiancee arrived without notifying me beforehand, and I felt embarrassed.
- sözlü
- (kız) nişanlı
- adaklı
- fiancée
- (kız) nişanlı
- fiancée
- i., dişil nişanlı
- fiancée
- [n] nişanlı
- fiancee of accused
- (Kanun) sanığın nişanlısı
- fiancé
- [n] nişanlı
- fiance
- (isim) nişanlı
- fiance
- (erkek) nişanlı
- fiance
- sözlü
- fiancé
- (erkek) nişanlı
- fiance
- nişanlı
Kate her zaman nişanlısından aldığı büyük elmas yüzükle hava atar.
-Kate always shows off the big diamond ring she got from her fiance.
Nişanlısıyla sık sık konuşur.
-She often speaks with her fiancé.
- woman engaged to be married
- kadın nişanlı
- fiancé
- i., eril nişanlı
- fiancé
- nişanlı
Kate her zaman nişanlısından aldığı büyük elmas yüzükle hava atar.
-Kate always shows off the big diamond ring she got from her fiance.
Nişanlısı ona büyük bir yüzük verdi.
-Her fiancé gave her a very big ring.
- i am with my fiancée
- nişanlım ile beraberim
- i am with my fiancée
- (isim)şanlım ile beraberim
Related Terms
Definition of fiancee in English English dictionary
- Alternative spelling of fiancée
- woman engaged to be married
- a woman who is engaged to be married
- fiancée
- a woman who is engaged to be married
- fiance
- Alternative spelling of fiancé
- fiancé
- A man who is engaged to be married. fiancée is the female equivalent
- fiance
- To betroth; to affiance
- fiance
- {i} man engaged to be married
- fiance
- a man who is engaged to be married
- his fiancee
- woman to whom he is engaged to be married