f. padişah, hüküm sâhibi. en yüksek reis. i̇mparator

Turkish - Turkish

Definition of f. padişah, hüküm sâhibi. en yüksek reis. i̇mparator in Turkish Turkish dictionary

(Osmanlı Dönemi) HÜKÜMDAR

Hyphenation

f. pa·di·şah, hü·küm sâhi·bi. en yük·sek re·is. i̇m·pa·ra·tor