Turkish - Turkish
Definition of fâti̇ha in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) Karar vermek
- (Osmanlı Dönemi) Mübaşeret. Başlamak
- (Osmanlı Dönemi) Bir şeyin başlangıcı, ibtidası
- (Osmanlı Dönemi) Kur'an-ı Kerim'in birinci suresi. Bak: Seb'ul mesâni
- (Osmanlı Dönemi) Bir duânın sonunda veya duâya başlarken Fâtiha Suresini okumayı hatırlatan ifade
- Fatiha
- Kur'an'ın ilk suresi
- fatiha
- Kuran'ın ilk suresi
- fâtiha
- (Osmanlı Dönemi) bir şeyin başlangıcı
- Fatiha 1
- (Kuran) Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla
- Fatiha 2
- (Kuran) Hamd, alemlerin Rabbi Allah'a mahsustur
- Fatiha 3
- (Kuran) O Rahman ve Rahim'dir
- Fatiha 4
- (Kuran) Din Gününün sahibidir
- Fatiha 5
- (Kuran) Ancak Sana kulluk eder ve yalnız Senden yardım dileriz
- Fatiha 6
- (Kuran) Bizi doğru yola eriştir
- Fatiha 7
- (Kuran) Nimete erdirdiğin kimselerin yoluna; gazaba uğrayanların, ya da sapıtanların yoluna değil.*
Related Terms
English - English
Definition of fâti̇ha in English English dictionary
- Fatiha
- {i} first chapter of the Koran
- fatiha
- the first or opening sura of the Quran which is the central prayer of Islam and is used on all special occasions as well as during the five daily prayers
Related Terms
Turkish - English
Definition of fâti̇ha in Turkish English dictionary
- fatiha
- Fatiha
- fatiha
- first chapter of the Koran
- fatiha suresi
- Sura Fatiha is
- fatiha okumak
- 1. to recite the opening chapter of the Koran. 2. (Konuşma Dili) to give up hope about (something)