Turkish - Turkish
Definition of eni̇s in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) Sulu ve ağaçlı yerlerde bulunan ve sesi gayet hoş bir kuş. Çeşitli nağmelerde öter, kâh deve gibi kükrer ve at gibi kişner; insana alışır
- (Osmanlı Dönemi) Yaban horozu
- (Osmanlı Dönemi) (E) (Üns. den) Dost, arkadaş, ünsiyet edilmiş olan. Alışılmış, kendisi ile ülfet edilmiş olan. Sevgili
- enis
- (Adlar, İsimler) Yaban horozu
- enis
- (Adlar, İsimler) (Üns kelimesinden) Dost, arkadaş, ünsiyet edilmiş olan
- enis
- (Adlar, İsimler) Alışılmış, kendisi ile ülfet edilmiş olan
- enis
- (Adlar, İsimler) Sevgili
- enis
- (Adlar, İsimler) Sulu ve ağaçlı yerlerde bulunan ve sesi gayet hoş bir kuş
- enis
- Dost, yakın arkadaş
- enîs
- (Osmanlı Dönemi) dost, arkadaş; alışılmış, kendisiyle ünsiyet. edilmiş olan
- reşat enis aygen
- Kanun Namına, Sarı it, Ekmek Kavgamız gibi romanlarıyla tanınmış yazarımız