Turkish - English
Definition of di̇z in Turkish English dictionary
- diz çökmek
- kneel
- diz
- {i} knee
Tom hurt his left knee during practice, so John had to play the game in his place.
-Tom uygulama sırasında sol dizini incitti, bu yüzden John oyunu yerinde oynamak zorunda kaldı.
He approached and fell on his knees.
-O yaklaştı ve dizlerinin üzerine düştü.
- diz
- (at) stifle
- diz ile vurmak
- knee
- diz dize
- string string
- diz çökmek
- Kneel, kneel down, bend the knee, go down on one's knees to, genuflect
- diz üstü
- Knee-top
- diz arkasındaki kiriş
- hamstring
- diz ağırşağı
- kneepan, kneecap, patella
- diz boyu
- knee length
I like to wear my skirts knee length.
-Eteklerimi diz boyu giymeyi severim.
- diz boyu
- knee high
- diz boyu
- knee-deep
The snow has accumulated knee-deep in Boston.
-Boston'da diz boyu kar birikti.
The marsh is knee-deep.
-Bataklık diz boyudur.
- diz boyu etek
- knee length skirt
- diz boyu up
- to the knees, knee-deep
- diz diski
- (at) stifle bone
- diz dize oturmak
- to sit close together
- diz eklemi
- stifle joint
- diz eklemi
- knee-joint
- diz eklemi
- knee joint
- diz eklemi
- stifle
- diz içi
- (hayvan) hock
- diz içi kirişlerini kesmek
- hock
- diz refleksi
- knee jerk
- diz yastığı
- (kilise) hassock
- diz çökerek
- on bended knees
- diz çökme
- knee bend
- diz çökme
- knee bending
- diz çökme
- genuflection
- diz çökme
- genuflexion
- diz çökmek
- bend the knee
- diz çökmek
- to kneel (down)
- diz çökmek
- go down on one's knees to
- diz çökmek
- genuflect
- diz çökmek
- kneel down
- diz çökmek
- 1. to kneel, kneel down. 2. to tuck one's legs under oneself. 3. to submit to another
- diz çöktürmek
- 1. to make (someone) kneel down. 2. to subdue, bring (someone) to his knees
- diz çöküp
- on bended knees
- diz üstü
- kneeling, on one's knees
- diz
- {f} array
- iç diz
- hock
- diz
- {f} strung
- diz
- {f} sort
- -diz
- -Knee
- Diz
- dız
- diz
- in knees
- atın diz içindeki yara
- grape
- diz
- bridle
- iç diz
- (hayvan) hock
- önünde diz çökmek
- genuflect before
Related Terms
English - English
Definition of di̇z in English English dictionary
- diz
- Third-person singular simple present indicative form of de
- diz
- Third-person singular simple present indicative form of dee
- diz
- third-person singular of de
- diz
- third-person singular of dee
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of di̇z in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) (E) f. Levn, renk
- (Osmanlı Dönemi) f. Kal'a, sur
- diz
- Nizam, saf, sıra, katar
- diz
- Uyluk ile kaval kemiğinin buluştuğu eklem yeri
- diz
- Kaval, baldır ve uyluk kemiğinin birleştiği yer: "Köşeye yaslanmış, bir dizini altına almış, öteki dizini dikmiş, kolunu da uzatmış, anlatıyordu."- M. Ş. Esendal
- diz
- Bacak ile baldır kemiklerinin bağlanma yeri
- diz
- Oturulduğunda uyluğun üst yanı
- diz
- iran hükümdarı Hüsrev'in yağız atına verilen ad
- diz
- Kaval, baldır ve uyluk kemiğinin birleştiği yer
- diz ağırşağı
- Diz kapağı kemiği
- diz bağı
- Dizde çorabın tutturulduğu bağ
- diz boyu
- Dize kadar
- diz dize
- Dizleri birbirine değecek biçimde birbirine yakın (oturmak)
- diz kapağı
- Dizin diz kapağı kemiği ile kaplı bölümü
- diz kapağı kemiği
- Dizin önünde bulunan, kapak biçiminde oynar kemik
- diz üstü
- Dizlerin yere gelmesiyle alınan biçim
- Diz
- (Osmanlı Dönemi) AYN