credent

English - Turkish

Definition of credent in English Turkish dictionary

Related Terms

gullible

{s} kolay aldatılabilir

gullible

ahmak

gullible

enayi

Ben enayi bir insan değilim. - I'm not a gullible person.

gullible

kolay kanan

gullible

sadedil

gullible

kanağan

gullible

ahmaklık

gullible

{s} kolay aldanan

gullible

{s} saf

Tom ne kadar saf olduğumuzu düşünüyor? - How gullible does Tom think we are?

Tom sadece Mary'nin ne kadar saf olduğunu keşfetti. - Tom discovered just how gullible Mary was.

gullible

avanak

gullible

{s} bön

Sami gerçekten böndü. - Sami was really gullible.

gullible

{s} salak

Tom'un gerçekten o kadar salak olabileceğinden kuşku duyuyorum. - I doubt Tom is really that gullible.

English - English

Definition of credent in English English dictionary

gullible

To his unmastered importunity.

{a} easy of belief, having credit, certain

Having credit or authority; credible

Believing; giving credence; credulous

{s} credible; giving confidence, credulous

Hyphenation

cre·dent

Etymology

[ 'krE-d&nt ] (adjective.) 1602. Latin credent-, credens, present participle.