burhan

Turkish - English

English - English

Turkish - Turkish

Definition of burhan in Turkish Turkish dictionary: (Osmanlı Dönemi) Bak: Bürhan; (Hukuk) Kuvvetli delil, hüccet; Delil, kanıt, ispat; Belgit; Kanıt
burhan-ı temânu: (Nükleer Mühendislik) Temânu delili'; kâinatta birden fazla yaratıcı olması halinde nizamın bozulacağı esasına dayanan bir delildir. Bu delilin Kur'ân'daki dayanağı şu âyettir: "Eğer yerde ve gökte Allah'tan başka tanrılar bulunsaydı, yer ve gök, (bunların nizamı) kesinlikle bozulup gitmişti. Demek ki Arş'ın Rabbi olan Allah, onların yakıştırdıkları sıfatlardan münezzehtir." (Enbiyâ, 21/22)
burhan aldun: Moğolistan'ın Hentiy eyâletinde bulunan ve Moğollar için kutsal sayılan dağlardan biri
burhan doğançay: Duvarlardaki yırtılmış afişlerden ve yazılardan (graffiti) esinlenerek çalışan ve sanat yaşamı boyunca duvarları betimleyen ünlü ressamımız
burhan doğançay: Yırtılmış afişlerden ve duvar yazılarından esinlenerek çalışan ve sanat yaşamı boyunca duvarları betimleyen ünlü ressamımız