belligerence

English - Turkish

Definition of belligerence in English Turkish dictionary

savaşçılık

kavgacılık

tartışmacılık

döğüşkenlik

{i} münakaşacılık

{i} savaş durumu

dövüşkenlik

harpçilik

belligerencykavgacılık eğilimi

muhariplik

harp etme

(Pisikoloji, Ruhbilim) agresiflik

harp hali

münakaşaya meyilli oluş

Related Terms

non belligerence

savaşmama

non belligerence

savaşa katılmama

English - English

Definition of belligerence in English English dictionary

a state of being belligerent

a disposition to fight

The quality of being belligerent; act or state of making war; warfare

hostile or warlike attitude or nature

{i} warlike attitude, aggressiveness; hostility

Related Terms

non-belligerence

non-warfare, state of not being at war

Hyphenation

bel·lig·er·ence

Turkish pronunciation

bılîcırıns

Pronunciation

/bəˈləʤərəns/ /bəˈlɪʤɜrəns/