English - Turkish
Definition of belligerence in English Turkish dictionary
- savaşçılık
- kavgacılık
- tartışmacılık
- döğüşkenlik
- {i} münakaşacılık
- {i} savaş durumu
- dövüşkenlik
- harpçilik
- belligerencykavgacılık eğilimi
- muhariplik
- harp etme
- (Pisikoloji, Ruhbilim) agresiflik
- harp hali
- münakaşaya meyilli oluş
- non belligerence
- savaşmama
- non belligerence
- savaşa katılmama
Related Terms
English - English
Definition of belligerence in English English dictionary
- a state of being belligerent
- a disposition to fight
- The quality of being belligerent; act or state of making war; warfare
- hostile or warlike attitude or nature
- {i} warlike attitude, aggressiveness; hostility
- non-belligerence
- non-warfare, state of not being at war
Related Terms
belligerence
Hyphenation
bel·lig·er·enceTurkish pronunciation
bılîcırınsPronunciation
/bəˈləʤərəns/ /bəˈlɪʤɜrəns/
Resimler
History
Favorites