be disobedient, rebel, refuse to comply

English - Turkish

Definition of be disobedient, rebel, refuse to comply in English Turkish dictionary

Related Terms

disobey

itaatsizlik etmek

disobey

çiğnemek

disobey

dinlememek

disobey

riayet etmemek

disobey

(Politika, Siyaset) başkaldırmak

disobey

-e uymamak

disobey

uymamak

disobey

(kural/yasa/vb.) çiğnemek

disobey

söz dinlememek

disobey

itaat etme

Nitekim Tanrı insanın itaat etmesini istiyor. Itaatsizlik etmek aramaktır. - As a matter of fact, God wants man to disobey. To disobey is to seek.

Öğrenciler öğretmenlerine itaat etmedi. - The pupils disobeyed their teacher.

disobey

emre karşı gelmek

disobey

{f} itaat etmemek

disobey

boyun eğmemek

disobey

dinleme

disobey

{f} -e itaat etmemek, -i dinlememek, -e uymamak; itaatsizlik etmek

disobey

serkeşlik etmek

English - English

Definition of be disobedient, rebel, refuse to comply in English English dictionary

{f} disobey

Hyphenation

be disobedient, rebel, ref·use to com·ply