başlangıç, bir şeyin çıktığı yer, köken, kaynak, sebep

Turkish - Turkish

Definition of başlangıç, bir şeyin çıktığı yer, köken, kaynak, sebep in Turkish Turkish dictionary

menşe

Hyphenation

baş·lan·gıç, bir şe·yin çık·tı·ğı yer, kö·ken, kay·nak, se·bep