Turkish - English
Definition of bölücülük in Turkish English dictionary
- divisiveness
- divisiveness, divisive behavior
- separatism
- bölücü
- disruptive
- bölücü
- divisive
- bölücü
- (noun) Seperatist, factionist, schismatic
- bölücü
- (adjective) Factious, schismatic, schismatical
- bölücü
- divider
- bölücü
- intriguer, plotter, disrupter
- bölücü
- (Hukuk) separatist
- bölücü
- schismatical
- bölücü
- dividing; divisive; divider
- bölücü
- factionist
- bölücü
- dividing, that divides
- bölücü
- factious
- bölücü
- schismatic
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of bölücülük in Turkish Turkish dictionary
- Bölücünün yaptığı iş, ara bozuculuk
- bölücü
- Bir siyasi partinin birliğini parçalamayı, bozmayı amaç edinen kimse
- bölücü
- Bir topluluğu, birliği parçalama, bölme amacında olan, fesatçı, münafık
- bölücü
- Bölme işini yapan, bölen
- bölücü
- Bir topluluğu, birliği parçalama, bölme amacında olan, fesatçı, münafık: "Cumhuriyet devrinde benzeri görülmemiş bölücü ve yıkıcı kanlı bir iç savaşın gerçekleşme noktasına yaklaştığı sırada..."- Anayasa