Turkish - Turkish
Definition of bâtınî in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) içe âit, dış görünüşe dair olmayan
- BATINÎ
- (Osmanlı Dönemi) Tas: Bâtiniyyeden olan
- BATINÎ
- (Osmanlı Dönemi) İçe ait olan. Dış görünüşe ve zâhire dâir olmayan. Bâtına mensub ve müteallik. Dâhili ve manevi meselelere âit
- BATINİ
- (Hukuk) İçrek; dahili sır ve gerçekle ilgili
- batıni
- İçrek
- batıni
- Belirli bir insan topluluğunun dışında kimseye bildirilmeyen, yalnızca sınırlı dar bir çevreye aktarılan, içrek
- batıni
- Bâtıniye mezhebinden olan kimse