Turkish - English
Definition of ayıp in Turkish English dictionary
- shame
I think it's a shame that some foreign language teachers were able to graduate from college without ever having studied with a native speaker.
-Sanırım bazı yabancı dil öğretmenlerinin bir yerli konuşucu ile çalışmadan üniversitelerden mezun olmaları bir ayıptır.
Our meeting room is dirty. It's a shame.
-Toplantı odamız kirli. Bu bir ayıp.
- nasty
- failing
- disgrace
There is no disgrace in being poor.
-Fakirlik ayıp değildir.
- blot
- obscenities
- indecorous
- inglorious
- indecorum
- unmannerly
- odium
- shame on you
- what a shame!
What a shame that Andrea left this early.
-Andrea'nın bunu erken bırakması ne ayıp.
- attaint
- reproach
She reproached me for being lazy.
-O, tembel olduğum için beni ayıpladı.
- reproachful
- dishonour [Brit.]
- contempt
- slur
- shame, disgrace
- spot
- shameful
Your behaviour was shameful.
-Senin davranışın ayıptı.
- shameful, disgraceful
- shame, disgrace, vice; fault, defect; shameful, disgraceful, ignoble, discreditable; obscene, immoral; shame (on you)
- dishonor
- disgraceful
- fault, defect
- brand
- opprobrious
- blotch
- {i} dishonour
- obscene
- foul
- immoral
- reprehensible
- discreditable
- stigma
- not done
- blameworthy
- regrettable
- taint
- infamous
- ignoble
- smirch
- sinful
- rude
- it is a shame
- a shame
- disgracefulness
- fie
- vice
- flaw
- opprobrium
- fescennine
- what a shame
What a shame that Andrea left this early.
-Andrea'nın bunu erken bırakması ne ayıp.
- ayıp aramak
- to keep finding fault
- ayıp be
- fie upon you
- ayıp etmek
- shame
- ayıp etmek/yapmak
- to behave shamefully
- ayıp yerler
- privates, private parts
- büyük ayıp
- crying shame
- iddia olunan ayıp
- (Kanun) alleged defect
- ne ayıp
- what a shame!
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of ayıp in Turkish Turkish dictionary
- Utanılacak davranış
- Utanç veren: "Elli, altmış günlük bir ayrılık için bu kadar telaş ayıp değil mi?"- R. N. Güntekin
- Kusur, eksiklik
- Toplumun ahlak kurallarına aykırı olan, utanılacak durum veya davranış
- Utanç veren
- (Osmanlı Dönemi) VEKEF
- (Osmanlı Dönemi) UCRE
- (Osmanlı Dönemi) ZABZAB
- (Osmanlı Dönemi) ŞİNAR
- (Osmanlı Dönemi) VEZYE
- (Osmanlı Dönemi) ZE'B
- (Osmanlı Dönemi) ŞÜRR
- (Osmanlı Dönemi) Zİ'M
- (Osmanlı Dönemi) ŞAH