an individual who currently occupies a position

English - Turkish

Definition of an individual who currently occupies a position in English Turkish dictionary

Related Terms

incumbent

{s} görevdeki

Şirket halen görevdeki başkan tarafından 1950 yılında kuruldu. - The company was established in 1950 by the incumbent chairman.

incumbent

üzerine vazife olan

incumbent

boynunun borcu

incumbent

görev olarak yükletilmiş

incumbent

{s} yükümlü

incumbent

Muvazzaf

incumbent

{i} memur

incumbent

{s} düşen

incumbent

{s} zorunlu

incumbent

(isim) görevli, memur, mahalle papazı [brit.]

incumbent

görevli kimse

incumbent

{i} görevli

incumbent

{s} üzerine düşen

incumbent

{i} mahalle papazı [brit.]

incumbent

görevli/papaz

English - English

Definition of an individual who currently occupies a position in English English dictionary

incumbent

Hyphenation

an in·di·vi·du·al who cur·rent·ly occupies a po·si·tion

Turkish pronunciation

ın îndıvîcıwıl hu kırıntli äkyıpayz ı pızîşın

Pronunciation

/ən ˌəndəˈvəʤəwəl ˈho͞o ˈkərəntlē ˈäkyəˌpīz ə pəˈzəsʜən/ /ən ˌɪndəˈvɪʤəwəl ˈhuː ˈkɜrəntliː ˈɑːkjəˌpaɪz ə pəˈzɪʃən/