Definition of an action or form of speech deliberately intended to be rude in English Turkish dictionary
- insult
- hakaret etmek
Tom'a hakaret etmek istemedim.
-I didn't want to insult Tom.
Hiç kimse bu adamlara hakaret etmek istemedi.
-No one wanted to insult these men.
- insult
- {f} aşağılamak
Seni aşağılamak istemedim.
-I didn't mean to insult you.
Ben onu aşağılamak istemiyorum.
-I don't want to insult him.
- insult
- hakaret
Nedeni olmadan bana hakaret etti.
-He insulted me without reason.
O, hakaretlere daha fazla katlanmadı.
-She could not put up with the insults any more.
- insult
- {i} aşağılama
Ben onu aşağılamak istemedim.
-I didn't want to insult him.
Ben onu aşağılamak istemiyorum.
-I don't want to insult him.
- insult
- {f} hakaret etmek, aşağısamak, hor görmek
- insult
- saldırmak
- insult
- hakaretle
Ben bu hakaretlere dayanamam.
-I can't put up with these insults.
Burada durmak ve senin hakaretlerini dinlemekten daha iyi yapacak işlerim var.
-I have better things to do than stand here and take your insults.
- insult
- sövme
- insult
- {f} hakaret et
O, sanki ona hakaret etmişiz gibi davrandı.
-He acted as though we had insulted him.
İfade insanlara hakaret etmek anlamına gelir.
-The phrase is meant to insult people.
- insult
- aşağısamak
- insult
- (Tıp) travma
- insult
- {i} hor görme
- insult
- (Tıp) yara, bere, sağlığa zarar verici
- insult
- {i} onur kırma
- insult
- fena muamele etmek
- insult
- {f} şerefini iki paralık etmek
- insult
- {i} hakaret, onur kırma, aşağısama
- insult
- {f} onurunu kırmak
Onların onurunu kırmak istemiyorum.
-I don't want to insult them.
Related Terms
Definition of an action or form of speech deliberately intended to be rude in English English dictionary
- insult