an act of stabbing or thrusting with an object

English - Turkish

Definition of an act of stabbing or thrusting with an object in English Turkish dictionary

Related Terms

stab

şişlemek

stab

hacamat etmek

stab

{f} hançerlemek

stab

{f} bıçakla

Polisler onun gırtlağı kesilmeden önce, Tom'un bıçaklandığını düşünmektedir. - The police think that Tom was stabbed before his throat was slit.

Tom kolundan bıçaklandı. - Tom got stabbed in the arm.

stab

deneme

stab

bıçaklamak

act of stabbing

bıçaklama

stab

(fiil) bıçaklamak, hançerlemek, saplamak, delmek, ihanet etmek

stab

{i} bıçaklama

Ölümle sonuçlanan bıçaklama olayının kıvılcımı, kontrolden çıkan tartışmadan çıkmıştı. - The fatal stabbing was sparked by an argument that got out of control.

O beni sırtımdan bıçaklamaya çalıştı. - She tried to stab me in the back.

stab

{f} batırmak; saplamak; delmek: He stabbed the meat with his fork. Çatalını ete sapladı. i

stab

{i} saplanma

stab

sivri bir aletle yaralamak

stab

kalbini kırma

stab

söz ile yaralama

stab

stab in the back arkadan vurmak

stab

{i} bıçak gibi saplanma

stab

{f} saplamak

stab

{f} delmek

English - English

Definition of an act of stabbing or thrusting with an object in English English dictionary

stab

Hyphenation

an act of stab·bing or thrust·ing with an ob·ject

Turkish pronunciation

ın äkt ıv stäbîng ır thrʌstîng wîdh ın ıbcekt

Pronunciation

/ən ˈakt əv ˈstabəɴɢ ər ˈᴛʜrəstəɴɢ wəᴛʜ ən əbˈʤekt/ /ən ˈækt əv ˈstæbɪŋ ɜr ˈθrʌstɪŋ wɪð ən əbˈʤɛkt/