English - Turkish
Definition of a young person or youth; used sportively or familiarly in English Turkish dictionary
- juvenile
- gençlik
- juvenile
- delikanlı
- juvenile
- jön
- juvenile
- çocuksu
- juvenile
- gençlere özgü
- juvenile
- Gençlikte olan
- juvenile
- Gençliğe ait
- juvenile
- gençliğe özgü
- juvenile
- {s} genç; gençliğe özgü
- juvenile
- (Tıp) Gençliğe ait,jüvenil
- juvenile
- {i} çocuk
O küçük bir çocuk değil mi?
-Isn't that a little juvenile?
Çocuk suçluluğundaki artış ciddi bir sorundur.
-The increase in juvenile delinquency is a serious problem.
- juvenile
- juvenile delinquency çocugun suç işlemesi
- juvenile
- {i} çocuk kitabı
- juvenile
- {s} olgunlaşmamış, çocuksu
- juvenile
- (isim) genç, çocuk, çocuk kitabı
- juvenile
- juvenile court çocuk mahkemesi
- juvenile
- (sıfat) genç, gençlere özgü
- juvenile
- {i} genç; çocuk
- juvenile
- gençliğe yaraşır
Related Terms
English - English
Definition of a young person or youth; used sportively or familiarly in English English dictionary
- juvenile
a young person or youth; used sportively or familiarly
Hyphenation
a young per·son or youth; used spor·tive·ly or fa·mil·iar·lyPronunciation
Resimler
Favorites