Definition of a physical confrontation or combat between two or more people or groups in English Turkish dictionary
- fight
- {f} kavga etmek
Seninle kavga etmek istemiyorum.
-I don't want to fight you.
Tom kavga etmek istemiyor.
-Tom doesn't want to fight.
- fight
- {f} savaşmak
Theodore Roosevelt ile savaşmak istemem.
-I do not want to fight Theodore Roosevelt.
Bazıları savaşmak için isteksiz.
-Some were unwilling to fight.
- fight
- {i} dövüş
Tom seninle dövüşmeyecek kadar akıllıdır.
-Tom knows better than to fight with you.
Onlar dövüşmeyi reddetti.
-They refused to fight.
- fight
- {i} kavga
Neden kavga ettiklerini bilmiyorum.
-I don't know why they are fighting.
Tom kavgaya karışmak istemiyordu, fakat başka seçeneği yoktu.
-Tom didn't want to get involved in the fight, but he had no choice.
- fight
- {i} uğraşma
- fight
- döğüşmek
Sizinle döğüşmekten usandım.
-I'm tired of fighting with you.
Döğüşmekten başka seçeneğimiz yoktu.
-We had no alternative but to fight.
- fight
- uğraş
- fight
- boğuşmak
- fight
- savaş
Amerikan Donanması savaşmaya hazırdı.
-The American Navy was ready to fight.
Farragut, New Orleans'ı savaş olmadan ele geçirdi.
-Farragut captured New Orleans without a fight.
- fight
- tartışmak
- fight
- savaşım
Ben kendi savaşımı veriyorum.
-I fight my own battles.
- fight
- {f} (fought)
- fight
- {f} savaş vermek
- fight
- muharebe
- fight
- defetmek
- fight
- {f} uğraşmak
- fight
- fight it out mücadele yoluyla hesabını görmek
Related Terms
Definition of a physical confrontation or combat between two or more people or groups in English English dictionary
- fight