Definition of a physical confrontation or combat between two or more people or groups in English Turkish dictionary
- fight
- {f} kavga etmek
Tom kavga etmekten hoşlanmaz.
-Tom doesn't like fighting.
Kavga etmek benim tarzım değildir.
-Fighting isn't my style.
- fight
- {f} savaşmak
Bazıları savaşmak için isteksiz.
-Some were unwilling to fight.
Theodore Roosevelt ile savaşmak istemem.
-I do not want to fight Theodore Roosevelt.
- fight
- {i} dövüş
Tom seninle dövüşmeyecek kadar akıllıdır.
-Tom knows better than to fight with you.
Ortak düşmanı yenmek için birlikte dövüşmek zorunda olduklarını biliyorlardı.
-They knew they must fight together to defeat the common enemy.
- fight
- {i} kavga
Kavga, birçok tutuklamalarla sonuçlandı.
-The fight resulted in several arrests.
Tom kavgaya karışmak istemiyordu, fakat başka seçeneği yoktu.
-Tom didn't want to get involved in the fight, but he had no choice.
- fight
- {i} uğraşma
- fight
- döğüşmek
İsyancı kuvvetler döğüşmek için hazırlandı.
-Rebel forces prepared to fight.
Döğüşmekten başka seçeneğimiz yoktu.
-We had no alternative but to fight.
- fight
- uğraş
- fight
- boğuşmak
- fight
- savaş
Malzemeler olmadan, onun ordusu çok uzun savaşamadı.
-Without supplies, his army could not fight very long.
Farragut, New Orleans'ı savaş olmadan ele geçirdi.
-Farragut captured New Orleans without a fight.
- fight
- tartışmak
- fight
- savaşım
Ben kendi savaşımı veriyorum.
-I fight my own battles.
- fight
- {f} (fought)
- fight
- {f} savaş vermek
- fight
- muharebe
- fight
- defetmek
- fight
- {f} uğraşmak
- fight
- fight it out mücadele yoluyla hesabını görmek
Related Terms
Definition of a physical confrontation or combat between two or more people or groups in English English dictionary
- fight