English - Turkish
Definition of a person who transgresses moral or civil law in English Turkish dictionary
- offender
- {i} suçlu
Onlar aranan bir suçluyu tutukladılar.
-They've arrested a known previous offender.
Polis hemen onu suçlu olarak belirledi.
-The police spotted him at once as the offender.
- offender
- i., huk. suçlu
- offender
- (Kanun) mücrimin
- offender
- suç işlemiş kimse
- wrongdoer
- günahkâr
- wrongdoer
- kötülük eden kimse
- wrongdoer
- haksızlık eden
- offender
- {i} kabahatli
- wrongdoer
- kabahatli
- wrongdoer
- {i} haksızlık eden kimse
- wrongdoer
- zalim veya günahkar kimse
- wrongdoer
- {i} suç işleyen kimse
Related Terms
a person who transgresses moral or civil law
Hyphenation
a per·son who transgresses mor·al or ci·vil lawPronunciation
Resimler
Favorites