Definition of a person who provides the intelligence required for something in English Turkish dictionary
- brain
- {i} beyin
Tom ve Mary biraz beyin fırtınası yaptı.
-Tom and Mary did some brainstorming.
Merkezî sinir sistemi beyin, beyincik, omurilik soğanı ve omurilikten oluşur.
-Central nervous system consists of brain, cerebellum, medulla oblongata and spinal cord.
- brain
- (Tıp) ansefal
- brain
- beynini dağıtarak öldürmek
- brain
- beynini patlatmak
- brain
- zekâ
Kız kardeşimin çok iyi zekası var.
-My sister has a very good brain.
Keşke Tom'un zekasına sahip olsam.
-I wish I had Tom's brains.
- brain
- {f} beynini patlatmak (Argo)
- brain
- {i} kafalı kimse
- brain
- brainsickdeli
- brain
- kafasını yarmak
- brain
- brainstormani ve şiddetli gelen cinnet krizi
- brain
- beynini parçala
- brain
- {i} zeki kimse
Ülkemizdeki en zeki kimselerden biridir.
-He is one of the best brains in our country.
Kitaplar zeki kimsenin çocuklarıdır.
-Books are children of the brain.
- brain
- {f} kafasına ağır bir darbe indirmek
- brain
- kafasına patlatmak
- brain
- zih
- brain
- {f} kafa yarmak
- brain
- {i} akıl
Bu operasonun akıl hocaları kimdi?
-Who is the brains of this operation?
Beyin her akıl, ruh ve kas enerjisinin merkezidir.
-The brain is the center of every mind, soul, and muscle energy.
Related Terms
Definition of a person who provides the intelligence required for something in English English dictionary
- brain
He is the brains behind the scheme.