English - Turkish
Definition of a person who begs in English Turkish dictionary
- beggar
- {i} dilenci
Tom dilencinin kabına bir bozuk para koydu.
-Tom dropped a coin into the beggar's cup.
Bir dilenciden daha iyi değilim.
-I am no better than a beggar.
- beggar
- {f} sefalete düşürmek, mahvetmek
- beggar
- {f} gerektirmek
- beggar
- herifçioğlu
- beggar
- süründürmek
- beggar
- ahbap
- beggar
- yoksullaştırmak
- beggar
- {i} köftehor
- beggar
- eksik bırakmak
- beggar
- It beggars description Tarif edilemez Tarifinde kelimeler kifayetsiz kalır
- beggar
- {f} dilenciye çevirmek
- beggar
- {f} fakirleştirmek
- beggar
- dilencil
Dilekler at olsaydı dilenciler sürebilirdi.
-If wishes were horses, beggars might ride.
Dilenciler seçici olamaz.
-Beggars can't be choosers.
- beggar
- beggarhooddilencilik
- beggar
- meteliksiz kimse
- beggar
- beggardom
- beggar
- (isim) dilenci; kerata (Argo), köftehor
Related Terms
English - English
Definition of a person who begs in English English dictionary
- beggar
a person who begs
Hyphenation
a per·son who begsTurkish pronunciation
ı pırsın hu begzPronunciation
/ə ˈpərsən ˈho͞o ˈbegz/ /ə ˈpɜrsən ˈhuː ˈbɛɡz/
Resimler
History
Favorites