a person who arbitrates between contending parties

English - Turkish

Definition of a person who arbitrates between contending parties in English Turkish dictionary

Related Terms

umpire

(Spor) yardımcı hakem

umpire

(Ticaret) tahkimde üçüncü hakem

umpire

hakem

Hakem, tenis kortunun yan tarafında yüksek bir sandalyede oturuyor. - The umpire sits in a high chair at the side of the court.

Hakem onun atıldığını söyledi. - The umpire said that he was out.

umpire

{f} hakemlik yapmak

umpire

{i} yargıcı

umpire

(fiil) hakemlik etmek

umpire

hakemlik yap

Oyuna hakemlik yapmam rica edildi. - I was asked to umpire the game.

umpire

{f} hakemlik etmek

umpire

(Askeri) HAKEM: Kara, hava veya eğitim manevralarını, belirli kaidelere göre müşahede ve takip ederek hükümler veren ve bu hükümlere göre birliklerin sevk ve idaresini yönelten ve harekatı kıymetlendiren subay

English - English

Definition of a person who arbitrates between contending parties in English English dictionary

umpire

Hyphenation

a per·son who arbitrates be·tween contending parties

Turkish pronunciation

ı pırsın hu ärbîtreyts bitwin kıntendîng pärtiz

Pronunciation

/ə ˈpərsən ˈho͞o ˈärbəˌtrāts bēˈtwēn kənˈtendəɴɢ ˈpärtēz/ /ə ˈpɜrsən ˈhuː ˈɑːrbɪˌtreɪts biːˈtwiːn kənˈtɛndɪŋ ˈpɑːrtiːz/