English - Turkish
Definition of a male child, a boy or man in relation to his parents; ones male offspring in English Turkish dictionary
- son
- oğul
O, oğullarına kötü davrandı.
-He behaved badly to his sons.
O, oğullarının her birine para verdi.
-He gave money to each of his sons.
- son
- erkek evlat.oğul
- son
- {i} çocuk
Karısı ona iki kızı ve bir erkek çocuk doğurdu
-His wife bore him two daughters and a son.
Bir çocuk bir şarkıdan daha çabuk ne öğrenir?
-What will a child learn sooner than a song?
- son
- it oğlu it
- son
- Hay Allah
- son
- evladım
- son
- piç oğlu piç
- son
- Hazreti İsa
- son
- {i} oğul, erkek evlat
- son
- son of a gun it kırıntısı
- son
- oğlu
Küçük oğlum araba sürebiliyor.
-My little son can drive a car.
Onun oğlu ünlü bir piyanist oldu.
-His son became a famous pianist.
- son
- oğlum
Oğlumuz savaşta öldü.
-Our son died during the war.
Küçük oğlum araba sürebiliyor.
-My little son can drive a car.
- son
- {i} erkek evlât
O, şimdiye kadar sahip olduğumuz tek erkek evlat.
-He is the only son that we have ever had.
Bir erkek evlat babasına itaat etmeli.
-A son must obey his father.
Related Terms
English - English
Definition of a male child, a boy or man in relation to his parents; ones male offspring in English English dictionary
- son
a male child, a boy or man in relation to his parents; ones male offspring
Hyphenation
a male child, a boy or man in re·la·tion to his parents; ones male off·springPronunciation
Resimler
History
Favorites