Definition of a male child, from birth to the age of puberty; a lad; hence, a son in English Turkish dictionary
- boy
- {i} delikanlı
Parkta bir sürü delikanlı çalışıyor.
- A lot of boys are running in the park.
Bu, saatini bulan delikanlı.
- This is the boy who found your watch.
- boy
- {i} oğlan
Oğlana gönderilen mektupta ilginç bir öykü vardı.
- There was an interesting story in the letter to the boy.
Küçük oğlan hayvanat bahçesinde.
- The little boy is at the zoo.
- boy
- erkek çocuk
Ben erkek çocukların şarkı söylediğini duydum.
- I heard the boys singing.
Ağacın altında bazı erkek çocukları var.
- There are some boys under the tree.
- boy
- ufaklık
- boy
- uşak
- boy
- kızan
- boy
- Vay be!
Vay be, bu cümle de amma tantana kopardı.
- Boy, that sentence sure caused a kerfuffle.
- boy
- Vay canına!
- boy
- Üf!
- boy
- {i} oğul
Benim bütün oğullarım büyüdü.
- My boys are all grown up.
Oğullarım benim her şeyimdir.
- My boys are my everything.
- boy
- dili erkek arkadaş
- boy
- {i} genç uşak
- boy
- boy scout erkek izci
- boy
- aşağ
Çocuk okumayı beceriyormuş gibi yapıyordu, ama kitabı baş aşağı tutuyordu.
- The boy pretended he could read, but he was holding the book upside down.
Küçük çocuk yolun aşağısında kayboldu.
- The little boy disappeared down the road.
- boy
- boy friend k
- boy
- (isim) oğlan, erkek (genç), delikanlı, erkek çocuk, oğul, erkek hizmetli
