a concomitant event or situation

English - Turkish

Definition of a concomitant event or situation in English Turkish dictionary
concomitant: (Tıp) aynı zamanda bulunan
concomitant: beraberinde gelen
concomitant: (Tıp) bir arada bulunan
concomitant: yardım eden
concomitant: (Tıp) konkomitant
concomitant: olacağı
concomitant: concomitantly aynı zamanda olarak
concomitant: (Tıp) konkomitant: Biribrine bağlı
concomitant: birlikte olan
concomitant: tabii sonuç
concomitant: (Tıp) bir olaya refaket eden başka olaylar
concomitant: birlikte bulunan
concomitant: bir arada vuku bulan
concomitant: (sıfat) eşlik eden, beraberindeki
concomitant: {s} beraberindeki
concomitant: refakatinde olan
concomitant: doğal sonuç
Bu negatif doğal sonuçların arkasındaki ana nedenler nedir? - What are the main reasons behind these negative concomitants?
concomitant: beraberinde gelen şey

English - English

Definition of a concomitant event or situation in English English dictionary: concomitant

a concomitant event or situation

Hyphenation

a con·co·mi·tant e·vent or si·tu·a·tion

ı känkımîtınt ivent ır sîçueyşın

/ə ˌkänkəˈmətənt ēˈvent ər ˌsəʧo͞oˈāsʜən/ /ə ˌkɑːnkəˈmɪtənt iːˈvɛnt ɜr ˌsɪʧuːˈeɪʃən/

History

Favorites