التركية - الإنجليزية
تعريف efendiler في التركية الإنجليزية القاموس.
- messrs
- messieurs
- efendi
- master
He recoiled before his master's anger.
-O, efendisinin öfkesi karşısında geri çekildi.
The mind is a good servant, but a poor master.
-Akıl iyi bir uşak fakat kötü bir efendidir.
- efendiler götürsün
- The devil take him/her/them!
- efendi
- sir
A gentleman called in your absence, sir.
-Siz yokken bir beyefendi aradı, efendim.
I can't do that, sir.
-Onu yapamam, efendim.
- efendi
- (hind.) baboo
- efendi
- dignified
- efendi
- polite
- efendi
- decorous
- efendi
- courteous
- efendi
- landlord
- efendi
- sahib
- efendi
- gallant
- efendi
- esquire
- efendi
- well-behaved
- Efendi
- mister
- efendi
- husband (when referred to by his wife): Bizim efendi hiç geç kalmaz. My husband is never late
- efendi
- well-bred, polite, courteous (person); polite and dignified (person)
- efendi
- hodja, khoja, Muslim religious leader or teacher
- efendi
- well mannered
- efendi
- guv
- efendi
- title used with either the names or the positions of men whose socioeconomic status is relatively humble, e.g. doormen, grocers, domestic servants, gardeners, taxi-drivers
- efendi
- Ottoman hist. effendi, anyone who bears the title of efendi. E
- efendi
- seignior
- efendi
- master (of a servant or slave): Efendiniz nerede? Where is your master?
- efendi
- (g. afr.) baas
- efendi
- husband
- efendi
- Ottoman hist. title used after the names of Ottoman princes, members of the clergy, certain government officials and army officers, students, and literate people in general
- efendi
- guvnor
- efendi
- lord
He lives according to the law of the Lord.
-Efendinin yasasına göre yaşıyor.
In this colony he is lord of life and death.
-O, bu sömürgede yaşam ve ölümün efendisidir.
- efendi
- blushing
- efendi
- master; gentleman; husband; polite, gentlemanly, courteous, dignified
- efendi
- seigneur
- efendi
- arbiter
- efendi
- well behaved
- efendi
- signor
- efendi
- monsieur
- efendi
- effendi
المصطلحات ذات الصلة
التركية - التركية
تعريف efendiler في التركية التركية القاموس.
- (Osmanlı Dönemi) MEVALÎ
- EFENDİ
- (Osmanlı Dönemi) (Rumcadan) Sahib, mâlik, mevlâ. Ağa. Şer'î hâkim, kadı, molla. (Saygı ve nezâket mübalağası olarak kullanılır. Eskiden büyüklere ve şâyân-ı hürmet zâtlara Efendimiz denildiği gibi, her zaman için Hz. Peygamber Aleyhissalâtu Vesselâm'a da, mü'minler Efendimiz diyerek hürmet ve sevgilerini ifade ederler.)
- Efendi
- (Osmanlı Dönemi) SEYYİD
- Efendi
- (Osmanlı Dönemi) IS
- efendi
- Eğitim görmüş kişiler için özel adlardan sonra kullanılan unvan
- efendi
- Koca
- efendi
- Günümüzde bey unvanından farklı olarak özel adlardan sonra kullanılan ikinci derecede bir unvan: "Yeni ev, Rüstem Efendiye kiraya verildi."- Y. Z. Ortaç
- efendi
- Koca: "Bizim efendi artık geceleri de eve gelmiyor."- C. Uçuk
- efendi
- Buyruğu yürüyen, sözü geçen kimse: "Köylü memleketin efendisidir."- Atatürk
- efendi
- Buyruğu yürüyen, sözü geçen kimse
- efendi
- Görgülü, nazik, kibar
- efendi
- Hizmetlilere bir seslenme sözü
- efendi
- Günümüzde bey unvanından farklı olarak özel adlardan sonra kullanılan ikinci derecede bir unvan
- efendi
- Seslenme sözü olarak kullanılır
- efendi
- Erkeklere bir seslenme sözü olarak kullanılır: "Efendi! Allahın emriyle kızını bana ver."- S. F. Abasıyanık
- efendi
- Eğitim görmüş kişi için özel adlardan sonra kullanılan unvan
- efendi
- Hizmetlilere seslenme sözü
- efendi
- Buyruğu yürüyen sözü geçen kimse
المصطلحات ذات الصلة
efendiler
الواصلة
e·fen·di·lerResimler
السابق
المفضلات