tevabi̇'

listen to the pronunciation of tevabi̇'
Türkçe - Türkçe
(Osmanlı Dönemi) (Tabi'. C.) Maiyyet. Bir kimseye tâbi olanlar. İman ve İslâmiyet veya herhangi bir hususta birisine bağlı bulunanlar
(Osmanlı Dönemi) Uşaklar
(Osmanlı Dönemi) Gr: Evvelki kelimeye göre hareke alan kelimeler
(Osmanlı Dönemi) Bir merkeze bağlı olan yerler
TEVABİ
(Hukuk) Bir kimsenin adamları,bir fikri tutanlar;bir kimsenin görüşünü benimseyenler;uşaklar,peykler;bir merkeze bağlı olanlar
tevabi
Tabi olanlar, maiyet
tevabi
(Osmanlı Dönemi) mâiyet. Tabii olanlar