Турецкий язык - Английский Язык
Определение müvekkiller в Турецкий язык Английский Язык словарь
- clientele
- The body or class of people who frequent an establishment, especially when considered as forming a more-or-less homogeneous group of clients in terms of values or habits
The bars’ clientèle called Foucault “Herr Doktor”.
- {n} the condition of a client
- The condition or position of a client; clientship The clients or dependents of a nobleman of patron
- body of clients of a professional or a business
- The clientele of a place or organization are its customers or clients. This pub had a mixed clientele. all the people who regularly use a shop, restaurant etc (clientèle, from clientela, from cliens; CLIENT)
- The persons who make habitual use of the services of another person; one's clients, collectively; as, the clientele of a lawyer, doctor, notary, etc
- customers collectively; "they have an upper class clientele"
- customers collectively; "they have an upper class clientele
- {i} customer base, group of customers
- müvekkil
- {i} client
The lawyer recommended his client to take legal action.
-Avukat müvekkilinin yasal yollara başvurmasını tavsiye etti.
The lawyer spoke convincingly on behalf of his client.
-Avukat müvekkili adına ikna edici bir şekilde konuştu.
- müvekkil
- mandator
- Ulusal Güvenlik Konseyi / Müvekkiller Komitesi
- (Askeri) National Security Council/Principals Committee
- müvekkil
- principal
- müvekkil
- law
Because of his great professional skill, the lawyer has a large number of clients.
-Avukatın müthiş profesyonel yeteneği sayesinde çok sayıda müvekkili var.
The lawyer believed in his client's innocence.
-Avukat, müvekkilinin masum olduğuna inanıyordu.
- müvekkil
- person who charges another with a duty; trustor
- müvekkil
- client (especially a lawyer's client)
Связанные Термины
Турецкий язык - Турецкий язык
Определение müvekkiller в Турецкий язык Турецкий язык словарь
- MÜVEKKİL
- (Osmanlı Dönemi) İşini başkasına tevkil edip o işte o kimseyi kendi yerine ikame eyleyen. Vekil tâyin eden. Bak: Müekkil
- MÜVEKKİL
- (Hukuk) Kendisini vekil ile temsil ettiren kişi; vekillik veren
- müvekkil
- Birini kendine vekil olarak seçen kimse
Связанные Термины
müvekkiller
Расстановка переносов
mü·vek·kil·lerResimler
История
Избранное