Определение ağlatma в Турецкий язык Английский Язык словарь
- ağla
- {f} weep
He did nothing but weep when he heard of his mother's death.
-Annesinin ölümünü duyduğunda ağlamaktan başka bir şey yapmadı.
In the amusement park Mary found a boy on his own weeping, and spoke to him gently. Hey, sonny, what is it? Are you lost? Would you like me to take you to the Lost Children Department?
-Lunaparkta Mary yalnız başına ağlayan bir oğlan buldu ve yumuşak bir sesle Merhaba yavrum, sorun nedir? Kayıp mı oldun? Seni Kayıp Çocuklar Şubesine götüreyim mi? dedi.
- ağla
- {f} cry
The baby ceased crying.
-Bebek ağlamayı kesti.
The baby stopped crying.
-Bebek ağlamayı kesti.
- ağlatmak
- reduce somebody to tears
- ağla
- bewail
- ağla
- {f} crying
I could not stop myself from crying aloud.
-Yüksek sesle ağlamaktan kendimi alamadım.
She asked him why he was crying.
-Ona niçin ağladığını sordu.
- ağla
- {f} tearing
- ağla
- {f} wail
- ağla
- {f} weeping
We were eating while weeping.
-Ağlarken yemek yiyorduk.
In the amusement park Mary found a boy on his own weeping, and spoke to him gently. Hey, sonny, what is it? Are you lost? Would you like me to take you to the Lost Children Department?
-Eğlence parkında kendi kendine ağlayan bir erkek çocuk buldu, ve onunla kibarca konuştu. Hey, evlat, Sorun nedir? Kayboldun mu? Seni kayıp çocuklar bölümüne götürmemi ister misin?
- ağla
- bewall
- ağla
- {f} wept
He wept over his daughter's death.
-Kızının ölümü üzerine ağladı.
She wept reading the letter.
-O mektubu okurken ağladı.
- ağla
- cry for
John says when he dies he doesn't want anyone to cry for him.
-John öldüğü zaman hiç kimsenin onun için ağlamasını istemediğini söylüyor.
Nobody will cry for him.
-Kimse onun için ağlamaz.
- ağla
- {f} wailing
- ağlatmak
- reduce to tears
- ağlatmak
- make cry
- ağlatmak
- to make (one) cry
- ağlatmak
- to make sb cry, to reduce sb to tears
- ağlatmak
- draw tears from smb
Связанные Термины
Определение ağlatma в Турецкий язык Турецкий язык словарь
- Ağlatmak işi
- ıbka
- Ağlatmak
- (Osmanlı Dönemi) TEBHİT
- Ağlatmak
- (Osmanlı Dönemi) ZEFİR
- Ağlatmak
- (Osmanlı Dönemi) İBKA
- ağlatmak
- Ağlamasına yol açmak