ri̇kâb

listen to the pronunciation of ri̇kâb
Türkçe - Türkçe
(Osmanlı Dönemi) (Rakabe. C.) Boyunduruk altında olanlar. Kullar, köleler
(Osmanlı Dönemi) Boyun, ense kök
(Osmanlı Dönemi) Büyük bir kimsenin huzuru, önü, makamı
(Osmanlı Dönemi) Özengi
rikab
üzengi