i̇nfi̇rat

listen to the pronunciation of i̇nfi̇rat
Türkçe - Türkçe
(Hukuk) Yalnızcılık; ayrı durma; bir kimseyi yetenekleri nedeniyle başkasından ayrı tutma
infirat
Topluluktan ayrıdurma
infirat
Topluluktan ayrı durma