Turkish - Turkish
Definition of zahi̇d in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) (E) (Zühd. den) Tas: Borç olan ibadetlerden, aslî vazifelerden başka dünya süs ve makamlarından feragat eden kimse. Sofi. Müttaki. Zühd ve perhizkârlıkla muttasıf
- zâhid
- Zühd sahibi, şüpheli şeyleri bile terkederek günahtan kaçan, Allah korkusuyla dünya nimetlerinden el çeken kimse, muttaki
Related Terms
zahi̇d
Hyphenation
za·hi̇dResimler
History
Favorites