zâta âit, zâtın kendisinden olan, harici bir sebeple olmayan, ârızînin zıddı

Turkish - Turkish

Definition of zâta âit, zâtın kendisinden olan, harici bir sebeple olmayan, ârızînin zıddı in Turkish Turkish dictionary

(Osmanlı Dönemi) zâti

Hyphenation

zâta âit, zâtın ken·di·sin·den o·lan, ha·ri·ci bir se·bep·le ol·ma·yan, ârızî·nin zıd·dı