Turkish - English
Definition of yerleşim in Turkish English dictionary
- (Hukuk) settlement
Akrotiri is a Bronze age settlement that was buried under volcanic ash.
-Akrotiri, volkanik kül altına gömülmüş bir Bronz çağı yerleşimidir.
Tom wasn't completely happy with the settlement.
-Tom yerleşimden tam olarak mutlu değildi.
- settlement, settling, inhabitting; housing
- residential
A factory is not suitable for a residential district.
-Bir fabrika, bir yerleşim bölgesi için uygun değildir.
This is residential property.
-Burası yerleşim bölgesidir.
- settlement, settling (of people in a place)
- housing
- (Bilgisayar) place at
- habitat
- allocation
- settling
- (Bilgisayar) alignment
- location
- placement
- yerleşim yeri
- site
- yerleşim yeri
- settlement
Sami began a 600 hundred miles journey to the nearest settlement.
-Sami en yakın yerleşim yerine 600 yüz millik bir yolculuğa başladı.
- yerleşim bölgesi
- enclave
- yerleşim birimi
- accommodation unit
- yerleşim birimi
- dwelling unit
- yerleşim bölgesi
- residential quarter
- yerleşim bölgesi
- residential area
- yerleşim bölgesi
- residential district
- yerleşim bölgesi haline getirmek
- populate
- yerleşim merkezi
- centre of population
- yerleşim yeri
- place
- toplu yerleşim
- collective settlements
- conta yerleşim kanalı
- seal grooves the gasket
- conta yerleşim yuvası
- recesses for the seals
- conta yerleşim yüzeyi
- contact surfaces
- dağınık yerleşim
- (Hukuk) dispersed settlement
- dengeli yerleşim
- (Ticaret) balanced tenancy
- farklı yerleşim
- (Çevre) differential settlement
- geçici yerleşim
- (Hukuk) provisory installation
- hemen yerleşim
- immediate settlement
- kuzey afrika'da yerleşim yeri
- casbah
- yerleşim bölgesi
- (İnşaat) dwellings zone
- şehir dışında zenginlerin yaşadığı yerleşim yeri
- exurb
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of yerleşim in Turkish Turkish dictionary
- Yerleşme, iskân: "Kanun, büyük yerleşim merkezleri için özel yönetim biçimleri getirebilir."- Anayasa
- Yerleşme, iskân
- iskan
- yerleşim alanı
- Yerleşim merkezi
- yerleşim merkezi
- İl, ilçe, köy gibi halkın bir arada yaşadığı yerler, meskûn mahal
- Yerleşim yeri
- meskûn mahâl
- Yerleşim bölgesi
- semt
- Yerleşim merkezi
- meskün mahal
- Yerleşim merkezi
- meskûn mahal
Related Terms
yerleşim
Hyphenation
yer·le·şimPronunciation
Resimler
History
Favorites