Turkish - Turkish
Definition of vacib in Turkish Turkish dictionary
- VACİB
- (Hukuk) Gerekli lüzumlu
- VÂCİB
- (Osmanlı Dönemi) İlm-i Kelâm'da: Varlığı zaruri olup, olmaması imkânsız bulunan
- VÂCİB
- (Osmanlı Dönemi) Fık: Yerine getirilmesi her müslüman için gerekli ve borç olup, yapılmadığı takdirde büyük günah olan Allah'ın emirleri. Yapılması zannî delil ile belli olan. Terki câiz olmayan. Yapılması şer'an kat'i derecede bir delil ile sâbit olmamakla beraber, her halde pek kuvvetli bir delil ile sâbit bulunan şeydir. (Vitir ve Bayram namazları gibi.)
- VÂCİB
- (Osmanlı Dönemi) (Vücub. dan) (C.: Vâcibât) Lüzumlu, mecburi olan