English - Turkish
Definition of to encounter with courage and fortitude; to set at defiance; to defy; to dare in English Turkish dictionary
- brave
- {s} cesur
Onlar onu güçlü bir erkeğin cesur hareketi olarak gördüler.
-They saw it as the brave act of a strong man.
Bütün askerler cesurdu.
-All the soldiers were brave.
- brave
- {s} yiğit
Tom cesur ve yiğittir.
-Tom is brave and courageous.
- brave
- yağız
- brave
- yiğit kimse
- brave
- bravelyyiğitçe
- brave
- {s} mert
- brave
- {f} göğüs germek
- brave
- babayiğit
- brave
- {f} cesaretle karşı koymak
- brave
- şecaatli
- brave
- {i} kızılderili savaşçı
- brave
- batur
- brave
- koçak
- brave
- bıçkın
- brave
- keleş
- brave
- kahraman
Kahramanlık büyük bir erdemdir.
-Bravery is a great virtue.
Eski insanlar kahramanlık hikayelerini anlatmaktan hoşlanmışlar.
-Ancient people liked to tell stories of bravery.
- brave
- cesaretle karşılamak
- brave
- (sıfat) mert, yiğit, cesur, yürekli, kahraman, görkemli, şahane
- brave
- (isim) kızılderili savaşçı, kızılderili savaşçılar
Related Terms
English - English
Definition of to encounter with courage and fortitude; to set at defiance; to defy; to dare in English English dictionary
- brave
to encounter with courage and fortitude; to set at defiance; to defy; to dare
Hyphenation
to en·coun·ter with cour·age and fortitude; to SET at defiance; to defy; to DarePronunciation
Resimler
History
Favorites